ประทับใจ!เรื่องเล่าจาก#ก้าวคนละก้าว

เซทที่ 2 กำลังเริ่มต้น จึงมารอดักล่วงหน้า หลังจากเดินจากรถ เดินย้อนกลับไปหามุมถ่ายภาพ
ระหว่างทาง เจอผู้สูงวัยหลายท่าน มานั่งรออยู่ข้างทาง ใจตอนนั้น อยากไปถึงเนินข้างหน้า แต่ก็ยังไม่ทันถึงเนินเป้าหมาย

ภาพแรกที่เห็นตรงหน้า คือ ภาพของลุงคนนึง นั่งพิงดงดอกดาวเรืองอยู่ จนเมื่อแกเห็นเรา แกก็ลุกขึ้นยืน(จริงๆ อยากถ่ายซีนนั้นมาก 55+)ช่อดอกไม้ในมือลุง ที่เก็บจากดอกไม้แถวๆนั้นสีผสมสวยงามสดใสอย่างไม่น่าเชื่อ ว่าจะเป็นฝีมือการจัดดอกไม้ ของช่างก่อสร้างคนหนึ่ง

เรา : ลุงรู้ข่าวพี่ตูนได้ไง
ลุง: ก็เห็นข่าวจากทีวี เห็นว่า กำลังวิ่งผ่านทางนี้ เลยมารอดูพี่ตูน รอมา2ชั่วโมงแล้ว ดอกไม้เริ่มเหี่ยวละ (ลุงกล่าวเศร้าๆ)
เรา: พี่ตูนกำลังวิ่งมาอ่ะลุง เดี๋ยวก็ผ่านมาแล้วล่ะ
ลุง:เป็นคนปากพนัง มารับจ้างทำบ้าน(ข้างหลัง) พี่ตูนคือคนไหน ลุงยังไม่รู้เลย บอกลุงกันนะ.........

จังหวะที่พี่ตูนกับทีมงานวิ่งมาถึง จึงได้ตะโกนเรียกพี่ตูน ว่ามีลุงรอมอบช่อดอกไม้อยู่

โชคดีมาก ที่พี่ตูน ก้าวเท้ามารับด้วยตัวเอง วินาทีนั้น รวดเร็วมาก

ดอกไม้ถูกส่งมืออย่างรวดเร็ว เรียบง่าย สิ้นสุดความตั้งใจของลุง จบลงด้วยรอยยิ้ม

สุดท้ายแล้ว ดอกไม้ช่อนั้นก็ขอให้ยังคงเบิกบานในหัวใจของทุกคน ที่อยากจะเห็นพี่ตูน วิ่งไปจนถึงจุดหมายที่ตั้งใจไว้

ที่มา:ภาพ / เรื่อง Warasiri Kotcharat #ก้าวคนละก้าว